Rare dromen, zonverbrandingen en overstromingen
Blijf op de hoogte en volg Mariska
13 April 2014 | Tanzania, Dar es Salaam
Hallo allemaal!
Hoe is het daar in ons koude kikkerlandje? Gaat alles goed met iedereen?
Hier gaat alles goed. Om precies te zijn ben ik vandaag 12 dagen in Tanzania. Wat vliegt de tijd toch! Toen vorig weekend volop de zon nog scheen ben ik met Megan, mijn huisgenootje, naar het Bongoyo Island geweest. Eerst met de taxi naar het 'bootje' dat ons naar het eiland midden op zee zou brengen. Boortje was overigens wel een beetje gammel, maar dat namen we voor lief. Wat hebben wij een heerlijke dag gehad! Het was zo mooi op het eiland. Blauwe lucht, heldere zee, leuke mensen! Zelfs nog een man ontmoet die oorspronkelijk ook uit Afrika kwam en me een hoop informatie heeft gegeven voor mijn thesis, waarvoor nog dank meneer :) Maar heerlijk genoten dus. Lekker een dagje alleen maar zwemmen en niksen. Dat was lang geleden.
Helaas kwam ik er al snel achter dat Megan en ik behoorlijk verbrand waren. Tegen die Afrikaanse zon is niks te beginnen. We hadden ons echt al vijf keer ingesmeerd, maar toch had ik een hoofd als een tomaat. En een zwellend ooglid. Waardoor ik er bijna een week als een cliniclown bij heb gelopen. Geen gezicht. Maar gelukkig zie ik er sinds gister weer normaal uit. Alleen... iedereen kan me wel zo vinden, want ik laat een spoor van huidschilfers na, overal waar ik kom.
Mijn huisgenoten zijn overigens heel aardig. De samenstelling van ons huis wisselt nogal: soms komen er mensen bij, soms gaan mensen weg. Ik ben de enigste Europeaan, voor de rest zit ik bij alleen maar Amerikanen. Maar iedereen is even aardig. Megan is echt een leeftijdsgenootje, dus met haar heb ik de beste klik. Dan heb je nog Kadia, maar zij is tijdelijk terug naar huis, en komt eind april weer naar ons toe. En een man uit Egypte. Hij ziet in mij zijn eigen dochter. Met hem kan ik ook goed opschieten, hoewel zijn gebrekkig engels nog wel eens in de weg staat van een goed gesprek.
Voor de rest van de week ben ik iedere dag naar de universiteit gegaan, en heb ik met Idda een planning gemaakt voor ons project. Waarschijnlijk gaan we over twee weken naar Mwanza, na pasen. Ben benieuwd of alles gaat lukken, want het regent sinds drie dagen non-stop als een malle. Zo erg, dat de krokodillen bijna tot aan mijn slaapkamer komen! Haha, nee, grapje! Alleen hebben we wel een lichte overstroming in de woonkamer gehad. Nu is het gelukkig droog (ben benieuwd hoe lang dat blijft). De straten staan alleen nog wel onder water.
Daardoor heb ik over de laatste dagen ook niet zo'n spannend nieuws. Voor het eerst sinds tijden heb ik weer boeken gelezen. Daarnaast werk ik aan mijn thesis, en Skype ik regelmatig met het thuisfront. En beleef ik echt de meest maffe dromen 's nachts. Die malarone... echt, die veroorzaakt die rare dromen. Soms zijn het leuke dromen, maar soms ook minder leuke. Maar geloof me, als ik overdag niks spannend mee maak, dan gebeurd dat in mijn dromen zeker wel!
Ik hoop dat ik snel weer het huis uit kan, want er valt hier zo veel te beleven, veel te zonde van de tijd om binnen te zitten! Afrika is zo'n mooi land. Overal groen (met hier en daar random een vuilnisbelt tussen het groen, zonde!) en aardige mensen. Nu ik ook al Swahili kan praten (met dank aan Esther haar boek!) reageren de mensen ook heel spontaan op mij. Dat maakt de drang om verder te willen leren alleen nog maar groter!
Tot snel weer allemaal,
Heel veel knuffels voor iedereen daar!
Groetjes Mariska
Hoe is het daar in ons koude kikkerlandje? Gaat alles goed met iedereen?
Hier gaat alles goed. Om precies te zijn ben ik vandaag 12 dagen in Tanzania. Wat vliegt de tijd toch! Toen vorig weekend volop de zon nog scheen ben ik met Megan, mijn huisgenootje, naar het Bongoyo Island geweest. Eerst met de taxi naar het 'bootje' dat ons naar het eiland midden op zee zou brengen. Boortje was overigens wel een beetje gammel, maar dat namen we voor lief. Wat hebben wij een heerlijke dag gehad! Het was zo mooi op het eiland. Blauwe lucht, heldere zee, leuke mensen! Zelfs nog een man ontmoet die oorspronkelijk ook uit Afrika kwam en me een hoop informatie heeft gegeven voor mijn thesis, waarvoor nog dank meneer :) Maar heerlijk genoten dus. Lekker een dagje alleen maar zwemmen en niksen. Dat was lang geleden.
Helaas kwam ik er al snel achter dat Megan en ik behoorlijk verbrand waren. Tegen die Afrikaanse zon is niks te beginnen. We hadden ons echt al vijf keer ingesmeerd, maar toch had ik een hoofd als een tomaat. En een zwellend ooglid. Waardoor ik er bijna een week als een cliniclown bij heb gelopen. Geen gezicht. Maar gelukkig zie ik er sinds gister weer normaal uit. Alleen... iedereen kan me wel zo vinden, want ik laat een spoor van huidschilfers na, overal waar ik kom.
Mijn huisgenoten zijn overigens heel aardig. De samenstelling van ons huis wisselt nogal: soms komen er mensen bij, soms gaan mensen weg. Ik ben de enigste Europeaan, voor de rest zit ik bij alleen maar Amerikanen. Maar iedereen is even aardig. Megan is echt een leeftijdsgenootje, dus met haar heb ik de beste klik. Dan heb je nog Kadia, maar zij is tijdelijk terug naar huis, en komt eind april weer naar ons toe. En een man uit Egypte. Hij ziet in mij zijn eigen dochter. Met hem kan ik ook goed opschieten, hoewel zijn gebrekkig engels nog wel eens in de weg staat van een goed gesprek.
Voor de rest van de week ben ik iedere dag naar de universiteit gegaan, en heb ik met Idda een planning gemaakt voor ons project. Waarschijnlijk gaan we over twee weken naar Mwanza, na pasen. Ben benieuwd of alles gaat lukken, want het regent sinds drie dagen non-stop als een malle. Zo erg, dat de krokodillen bijna tot aan mijn slaapkamer komen! Haha, nee, grapje! Alleen hebben we wel een lichte overstroming in de woonkamer gehad. Nu is het gelukkig droog (ben benieuwd hoe lang dat blijft). De straten staan alleen nog wel onder water.
Daardoor heb ik over de laatste dagen ook niet zo'n spannend nieuws. Voor het eerst sinds tijden heb ik weer boeken gelezen. Daarnaast werk ik aan mijn thesis, en Skype ik regelmatig met het thuisfront. En beleef ik echt de meest maffe dromen 's nachts. Die malarone... echt, die veroorzaakt die rare dromen. Soms zijn het leuke dromen, maar soms ook minder leuke. Maar geloof me, als ik overdag niks spannend mee maak, dan gebeurd dat in mijn dromen zeker wel!
Ik hoop dat ik snel weer het huis uit kan, want er valt hier zo veel te beleven, veel te zonde van de tijd om binnen te zitten! Afrika is zo'n mooi land. Overal groen (met hier en daar random een vuilnisbelt tussen het groen, zonde!) en aardige mensen. Nu ik ook al Swahili kan praten (met dank aan Esther haar boek!) reageren de mensen ook heel spontaan op mij. Dat maakt de drang om verder te willen leren alleen nog maar groter!
Tot snel weer allemaal,
Heel veel knuffels voor iedereen daar!
Groetjes Mariska
-
14 April 2014 - 13:04
Mamma:
Leuk weer eens een verslag! Natuurlijk weten we het wel, maar dit is ook leuk. Voor de saaie dagen zijn de absurde dromen een afwisseling:). -
14 April 2014 - 14:15
Kim:
Ik heb weer lachend je verhaal gelezen!
- een man ontmoet die oorspronkelijk uit Afrika komt... meestal in Tanzania
- ik ben de enige Europeaan, de rest is Amerikaans én een man uit Egypte...
Je kunt me trouwens beter via Skype eerst een berichtje sturen en dan bel ik jou, want op een of andere manier kan ik niet opnemen. Fijn dat je het naar je zin hebt en er een planning is voor de komende weken. Als je al weet wanneer je op safari gaat, hoor ik het graag :) xxx -
14 April 2014 - 16:39
Conny:
Mooi hè dat land, al wild gezien, ja beesten bedoel ik. Groetjes van ons -
14 April 2014 - 19:47
Marleen En Nico:
We hebben net 14 dagen door Zuid Afrika gereisd. Ook heel bijzonder en geweldig mooi. Tanzania lijkt me ook geweldig. Wie weet!
Gelukkig beleef je nog wat in je dromen als het overdag wat saai wordt.
Succes met je studie en we blijven je volgen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
